سحابی هلیکس
هلیکس یا “چشم خدا” یک سحابی سیاره‌ای با فاصله ی 700 سال نوری از زمین، در صورت فلکی “دلو” است.
این سحابی سیاره ای با ترکیبی پیچیده از گرد و غبار، مواد یونیزه شده و گاز، زمانی تشکیل شده که ستاره‌ای مانند خورشید در مرحله ی آخر زندگی خود، به آرامی لایه‌هایی از گاز را شکل داده که در نهایت به شکل سحابی درآمده اند. در مرکز این سحابی٬ هسته‌ای داغ و پرچگال قرار دارد که از خود پرتوهای فرابنفش گسیل می‌کند و سبب درخشش سحابی می‌شود. حلقه ی اصلی هلیکس در حدود دو سال نوری عرض دارد.
در مرکز سحابی باقیمانده ی ستاره به صورت کوتوله ی سفید قرار دارد. سحابی هلیکس اولین سحابی سیاره ای کشف شده و نزدیک ترین به زمین است. این سحابی در سال ۱۸۲۴ توسط” کارل لودینگ هاردینگ” رصد گردید.

NGC 7293: The Helix Nebula
A mere seven hundred light years from Earth, in the constellation Aquarius, a sun-like star is dying. The Helix Nebula is one of brightest and closest examples of a planetary nebula, a gas cloud created at the end of the life of a Sun-like star. The remnant central stellar core, destined to become a white dwarf star, glows in light so energetic it causes the previously expelled gas to fluoresce. The Helix Nebula lies about 700 light-years away towards the constellation of Aquarius and spans about 2.5 light-years. nasa